49. No!

Przeczytaj notkę pod spodem!

___________

 

Nawet nie wiedziałam, kiedy zasnęłam. Obudziłam się w ciemnym pokoju bez przyjemnego ciała koło mnie. Wyciągnęłam przed siebie ręce i jedyne co poczułam to puste prześcieradło. Wstałam i włączyłam lampkę.

-         Justin? – zawołałam.

Zero odpowiedzi.

Zeskoczyłam z łóżka i zerknęłam do łazienki. Nie było go tam. Rozejrzałam się dookoła po jego telefon. Leżał na stoliku nocnym. Chwyciłam go bez żadnego zawahania. Ku mojemu zdziwieniu był odblokowany. Pochyliłam głowę do góry.

Czy naprawdę chcę nachodzić prywatność mojego chłopaka? Tak.

Włączyłam jego wiadomości. Za, jego tata, Fredo… Co… jego była?! Przed chwilą wysłał jej wiadomość. Poczułam, jak robi mi się gorąco. Bałam się nieznanej mi osoby. Nie byłam przygotowana na to, co miałam zaraz zobaczyć.

Musiałam się dowiedzieć, co napisał. Otworzyłam wiadomość. Było tam kilka wiadomości, w których dziewczyna pisała „Tęsknię za tobą”, „Chodź się spotkać”, „Twoja dziewczyna jest nikim, porównując do mnie”. Stanęło mi serce, kiedy zobaczyłam kolejną wiadomość.

„Jestem w tym samym hotelu, co ty. Spotkajmy się. Czekam na ciebie.”

Do oczu naleciały mi łzy, jak zobaczyłam, co odpisał.

„Jaki pokój? Idę. Musimy porozmawiać.”

„152”

Rzuciłam telefonem i wybiegłam z pokoju, żeby znaleźć Justina. Weszłam do winny i poczułam, jak skręca mnie w brzuchu. Nie pomyślałam nawet o mojej klaustrofobii. Naciskałam kilka razy guzik na trzecie piętro. Trzęsącą się ręką poprawiłam włosy. Winda w końcu się otworzyła. Spojrzałam w jedną, a potem w drugą stonę, po czym skierowałam się w lewo. 145, 146, 147, 148, 149, 150, 151, 152. Poczułam, jakbym miała zaraz zwymiotować. Cała się świeciłam i trzęsłam. Podniosłam rękę, żeby zapukać do drzwi. Nagle otworzyły się, a w nich ukazał się mój przebiegły chłopak.

Stanęło mi serce, kiedy zobaczyłam sukę w samej bieliźnie siedzącą na łóżku.

-         Nie mogę w to uwierzyć! – krzyknęłam.

-         To nie tak, jak to wygląda, Marissa – Justin podniósł rękę.

-         Nie dotykaj mnie! – wycofałam się.

-         Witaj, Marissa – położyła rękę i brodę na Justina ramieniu.

Spojrzałam na Justin, czując, jak moje serce wali coraz szybciej. Łzy rozmazały mój wzrok. Pobiegłam do windy.

-         MARISSA CZEKAJ! – zawołał Justin.

Biegłam tak szybko, jak mogłam. Kiedy zobaczyłam, jak jakiś facet wychodzi z windy, wbiegłam do niej, zanim się zamknęła.

-         MARISSA! – krzyknął po raz kolejny.

Kaszlnęłam, żeby nie udławić się własnym oddechem. Przyciskałam guzik w windzie, jak oszalała, próbując uciec od tej całej dramy.

Drzwi zaczęły się zamykać, a ja upadłam na kolana, nie móc już dłużej się utrzymywać na nogach. Spojrzałam przez palce i zobaczyłam, ze drzwi się ponownie otwierają. Przez łzy zobaczyłam Justina. Otarłam łzy i chcąc się podnieść usiadłam na podłodze. Byłam słaba.

-         Kochanie – chciał mi pomóc, ale go odepchnęłam.

-         NIE DOTYKAJ MNIE! – przesunęłam się w kąt windy.

-         Pozwól mi wyjaśnić! To nie tak, jak to wyglądało! – prosił.

Chwyciłam się poręczy, próbując powoli wstać. Moja klatka piersiowa stała się ciężka, a ja czułam, jakby wokół mnie nie było powietrza. To było uczucie, jakby ściany się zamykały od środka. Zaczęłam się wachlować.

-         Babe? – Justin się przybliżył.

Nie miałam siły go odepchnąć. Pokazałam mu ręką, żeby odszedł, przez co przestał się przybliżać. Cała się trzęsłam. Miałam atak paniki.

Nagle światła w windzie zamigały. Oboje spojrzeliśmy w górę. Zaczęłam dyszeć, a winna szarpnęła, przez co krzyknęłam.

-         O mój Boże – Justin uderzył plecami w ścianę.

Chwycił się poręczy, a ja byłam przerażona. Zerknęłam na Justina, a on nieustannie na mnie patrzył. Bałam się poruszyć.

Znowu zaczynało mi brakować oddechu. Chwyciłam się za klatkę piersiową i poczułam ból. Moje łzy dalej spływały po policzkach. Z trudem chwyciłam powietrze i szybko mrugnęłam.

-         Oddychaj, Marissa! Spokojnie – pokierował mnie.

Jego głos jeszcze bardziej mnie denerwował. Nie pomagał mi. Światła znowu mrugnęły i szarpnęło nami. Trzymając się poręczy spojrzałam do góry. Nagle winda zaczęła spadać w dół.

-         JUSTIN!

     -      MARISSA! – jego ciało poleciało na moje. 
_______________





Dobry wieczór :D
Jak Wam się podoba akcja? Napiszcie, czy Wam się spodobał rozdział, bo to bardzo motywuje. Może być krytyka, Wasz nick na tt, cokolwiek.
Będę wstawiała nowe rozdziały w każdą niedzielę. 
Jeśli chcesz, żebym Cię informowała o nowych rozdziałach to napisz na twitterze albo w zakładce "informowani".
Zapraszam do głosowania w ankiecie po prawej stronie bloga + obserwowania na twitterze @BodyRockPL Jeśli wygodniej Ci czytać na wattpadzie <LINK> to napisz mi na tt albo w komentarzu. 
Do następnej! :D