34. My Bed.

PROSZĘ, PRZECZYTAJ TO!

- Zwracajcie mi uwagę, jak zauważycie jakieś błędy, bo chcę pisać co raz lepiej :) 

- Jeśli chcesz, żebym Cię informowała to napisz w komentarzu albo na twitterze.
- Założyłam ask'a, więc jak coś, to tu zadawajcie pytania: http://ask.fm/FolllowMeJB

- Mogłabyś polecić to tłumaczenie znajomym albo komuś na tt?
SKOMENTUJ!

 ------------------------------------------

34. My Bed. 

Justin gapił się na mnie przez dłuższą chwilę.

-         Że co ja myślę o tym, co ty mówisz? – zapytał Justin.

Nagle ktoś zapukał do drzwi. Justin wstał i je otworzył.

-         Hej, co robicie? My jesteśmy już gotowi. – poinformował Scooter.

Justin zerknął z powrotem na mnie. Wstałam z kanapy i wyszłam z pokoju.

Godzinę później byłam już w hotelu i zastanawiałam się, o co Justinowi chodziło. Nie skończyliśmy rozmowy i byłam przez to niespokojna. Zwinęłam się z łóżka i otworzyłam drzwi. Musiałam go znaleźć. Moja droga jednak została zablokowana, kiedy zobaczyłam Sammie, która miała właśnie pukać.

-         Hej. Właśnie szłam z tobą porozmawiać. – powiedziała.

-         Ok. – cofnęłam się.

-         Gdzie się wybierałaś?

-         Znaleźć Justina. – Sammie wydęła wargi i pokiwała głową. – Co?

-         Powinnaś z nim porozmawiać. Do zobaczenia jutro. – poszła do drzwi.

-         Nie, przyszłaś pogadać. Najpierw porozmawiajmy, a potem pójdę.

-         No dobra.

Po raz kolejny ktoś zapukał. Otworzyłam drzwi i zobaczyłam Justina stojącego z rękoma w kieszeniach.

-         Cześć. – przywitał się nieśmiało.

Sammie się wtrąciła.

-         To do jutra, Marissa. Pa. – poszła.

-         Co tam? – powitałam Justina.

-         Jakoś nigdy nie jest nam dane dokończyć rozmowę. – odpowiedział.

Gęsia skórka pojawiła się na mojej skórze. Potarłam ręce, próbując ją zlikwidować. Justin wszedł do pokoju i usiadł na moim łóżku. Zdjął buty i wszedł pod kołdrę.

-         Przyłączysz się? – uśmiechnął się.

-         Tak po prostu przyszedłeś i wskoczyłeś do mojego łóżka? – zachichotałam. On uśmiechnął się cwaniacko i przesunął kołdrę tak, żebym mogła wejść do środka.

-         Chodź poleżeć ze mną. – zaoferował.

Stałam tam i wyglądałam, jak zagubiony szczeniak. Wypuściłam głośno powietrze i poszłam do łóżka. Justin Bieber jest w moim łóżku. MOIM ŁÓŻKU! Usiadłam, a Justin chwycił moje nogi i przysunął bliżej do siebie.

-         Zawsze to robisz! – krzyknęłam.

-         Bo zachowujesz się, jakbyś nie chciała się do mnie zbliżać.

-         Chcę.

-         To się tak zachowuj. – wytknął język.

Położyłam się na jego klatce piersiowej i zrelaksowałam.

-         Jak mówiłaś… - pocałował mnie w ucho. To łaskotało.

-         O czym mówisz?

-         O naszej wcześniejszej konwersacji. – wspomniał.

-         O, tak. – zerknęłam przez ramię, żeby go zobaczyć.

Justin czekał, aż kontynuuję.

-         Um…Hmmm… - zmagałam się ze słowami. Justin zaczął się śmiać.

-         Po prostu to powiedz. Chcę to usłyszeć jeszcze raz. – szepnął mi do uszu.

Przeszedł mnie dreszcz. Musiałam się znowu zrelaksować.

Spojrzałam prosto przez siebie. Nerwy zdecydowanie mnie dzisiaj przerastały. Justin splótł nasze ręce i bawił się nimi.

-         Chcę ciebie. – zerknęłam na nasze dłonie, a potem na niego.

-         Już mnie masz. – potwierdził.

-         Naprawdę? – spytałam. Pokiwał głową.

Podniosłam się i pocałowałam go. Położyłam rękę na jego szyi. Jego ręka wślizgnęła się pod moją bluzkę, przyciągając mnie bliżej do niego. Jego język dotarł do mojej dolnej wargi. Otworzyłam usta, a on wsunął tam język. Zrobiłam to samo. Po chwili odsunęłam się, żeby złapać trochę powietrza. Ugryzłam wargę, wpatrując się na jego.

-         Nie musisz się martwić, że będę z kimś innym. Chcę tylko ciebie.

Nasze oczy się spotkały, a ja pogłaskałam jego policzek kciukiem.

-         Właśnie to chciałam usłyszeć. – cmoknęłam jego usta.

Wślizgnęłam rękę do jego klaty, jego serce waliło. Spojrzałam się na moją rękę, z powrotem na jego oczy i uśmiechnęłam się.

Pocałował moje usta po raz kolejny, wywołując chichot.

-         Co jest takie śmieszne? – owinął ręką moją talię i schował twarz za moją szyją

-         Jestem szczęśliwa. – odsunęłam kołdrę.

-         Dlatego tu jestem.

-         A ja sprawiam, że jesteś szczęśliwy?

-         Bardziej, niż sobie to wyobrażasz. – poczułam jego oddech na mojej szyi, przez co ciężko było mi złapać powietrze. Odsunęłam głowę, więc byliśmy twarzą w twarz.

-         Jesteś zmęczony? – szepnęłam wprost na jego usta. Pokiwał głową.

-         Śpię dzisiaj tu. – jęknął.

-         Czemu?

-         Ponieważ zemdlałaś i muszę być spokojny, że nic ci nie jest. – zamknął oczy.

-         Czuję się dobrze.

-         Muszę się upewnić.

Znowu go pocałowałam i wtuliłam w jego klatkę piersiową.

     -    Dziękuję. – uśmiechnęłam się. Justin chwycił mnie mocniej. Radosna, zasnęłam w bezpiecznych ramionach.