29. Not Happening. & 30. Think About That!

PROSZĘ, PRZECZYTAJ TO!
- Kolejne rozdziały będę dodawała pojedynczo, ponieważ są już znacznie dłuższe. 
- Zwracajcie mi uwagę, jak zauważycie jakieś błędy, bo chcę pisać co raz lepiej :) 

- Jeśli chcesz, żebym Cię informowała to napisz w komentarzu albo na twitterze.
*Założyłam ask'a, więc jak coś, to tu zadawajcie pytania: http://ask.fm/FolllowMeJB

- Mogłabyś polecić to tłumaczenie znajomym albo komuś na tt?
SKOMENTUJ!

_________________________

29. Not Happening.

Za odwrócił się i spojrzał się gdzieś pomiędzy mną i Justinem.

-         Uh czekajcie! My się tak bawimy? Ktoś inny będzie chciał wyzwanie i skończy nagi!

-         NIEEE! Tak nie gramy, Za! – prychnęła Sammie.

-         To jak, do cholery?! Marissa dała Justinowi swój stanik! – Za wskazał na Justina.

-         Taa… ale-

-         Nie! Cholerstwo się rozkręca. Powiedzieliście, że nie ma limitów. – Za potrząsnął ramionami. – Chcę pieprzony taniec na moich kolanach. – założył ręce za głowę.

-         Zamknij się już! Marissa, twoja kolej znowu. – poinformowała Sammie.

-         Okeeeej. Sam Bam, prawda czy wyzwanie?

-         Wyzwanie. – nie okazywała strachu.

Zerknęłam na Za i z powrotem na Sammie.

-         Zatańcz na kolanach Za. – skrzyżowałam ramiona i uśmiechnęłam się. Jej mina zrzedła.

-         Wesołych świąt, Za. – dalej uśmiechałam się do Sammie.

Za wyrzucił ręce w powietrze, a Fredo zaczął kibicować. Sammie natomiast wstała i kierowała się ku Za. Podczas „drogi” wysłała mi zimne spojrzenie. Odwróciła się przed Za.

-         Nie dotykaj mojego tyłka. – ostrzegła.

-         Nie obiecuję.

Sammie już prawie usiadła na jego kolanach, a ja zakryłam oczy.

-         Dawaj! Dawaj! – usłyszałam, jak Justin kibicuje. Potrząsnęłam głową.

-         Whoooa! – głos Freda dzwonił w moich uszach.

Podglądnęłam przez palce i Sammie wracała na swoje miejsce. Powiedziała „nienawidzę cię” do mnie. Uśmiechnęłam się.

-         Rissa, prawda czy wyzwanie?

-         Wyzwanie. – uśmiechnęłam się sarkastycznie.

-         Idź pocałować Fredo w usta.

-         NIEEEEEE! – Justin uniósł się i położył rękę na klacie Fredo. – Nie! To się nie wydarzy, następne. – zakomunikował.

-         Powiedziałeś, że nie ma limitów! – Sammie klasnęła po każdym wypowiedzianym słowie. Nie mówiłam nic, tylko oglądałam debatę.

-         Moja dzie – Justin potrząsnął głową. – Marissa nie pocałuje Fredo! – poprawił się.

-         To ma być niewinny całus! – wzruszyła ramionami Sammie.

-         Powiedziałem nie, Sammie. – Justin usiadł, a ja potarłam czoło i zerknęłam na podłogę.

-         Okej! Robi się późno. Idę już do łóżka. – Fredo wstał i wyszedł.

Za ziewnął sztucznie i pożegnał go.

-         Gra skończona. Dobranoc! – Sammie wstała, wpatrując się na mnie.

Pomachałam jej. Ja i Justin zostaliśmy sami w pokoju.

-         Umm, to ja już id-

-         Chodź tutaj. – przerwał mi.

-         Poproś grzecznie.

-         Proszę, podejdź tu. – ujął to inaczej.

Zrobiłam to, a Justin potarł moją nogę. Uniosłam brwi. Justin spojrzał na swoje kolano, a potem z powrotem na mnie. Usiadłam na jego kolanach.

-         O mój Boże! Jesteś taka ciężka!

-         Zamknij się! – plasnęłam go w klatkę.

-         Tylko sobie z tobą pogrywam. – pocałował mój policzek.

-         Stajesz się taki opiekuńczy.

-         To taki odruch.

-         My tylko graliśmy.

-         Ale nie chcę, żeby ktoś inny cię całował. – oplótł ręce wokół mojej talii.

-         Oh?

-         Twoje usta są tylko dla mnie. – przybliżył się i ugryzł moją dolną wargę.

Chłód przebiegł po moich plecach. Justin poprawił się, a na jego twarzy pojawił się wielki uśmiech. Nieśmiało rzuciłam wzrokiem na dół. Zachichotał.

-         Robi się późno. Mamy jutro wielki dzień. Muszę się trochę wyspać. – wstałam z jego kolan, wyprostowując ubrania.

-         Dobrze. – odprowadził mnie do drzwi i otworzył je. – Czekaj… Czemu nie śpisz tutaj? – zatrzymał mnie.

Zakręciłam się i obwinęłam rękoma jego szyję.

-         Próbuj dalej. Dobranoc. – pocałowałam go i wyszłam.

-         Nie o to mi chodziło! – krzyknął.

-         Dobranoc, Justin!

-         Zatrzymam twój stanik!

     -      Okej, rabusiu staników. – zaśmiałam się. 

 _____________________

30. Think About That!

 

Kiedy doszłam do mojego pokoju, czekał na mnie mały prezent pod drzwiami – Sammie.

-         Myślałam, że idziesz spać, Sam Bam?

-         Nie Sam Bamuj mi tutaj. – potrząsnęła głową.

-         Co?

-         Wiesz co.

-         Uh? – otworzyłam drzwi do mojego pokoju.

Sammie weszła i wskoczyła na łóżko.

-         Co tam u ciebie i Justinaaaa? – mrugnęła kilka razy.

-         Oh Boże! Naprawdę się mnie o to pytasz?

-         Tak! Jesteście razem?

-         Nie!

-         Więc co, do cholery?! Posmutniał, jak kazałam ci pocałować Fredo!

-         Wiem. – weszłam do łazienki.

-         Pieprzycie się?!

-         Czy ja nie powiedziałam przed chwilą, że jestem dziewicą?! – położyłam ręce na biodrach.

-         No tak! On ciebie lubi, a ty jego! Więc czemu nie chodzicie ze sobą?

-         Jeszcze nie teraz, Sammie.

-         Cóż, on wyraźnie nie chce, żebyś była z kimś innym. Czujesz to samo? – gapiła się na mnie.

-         Kim ty jesteś? Psychologiem?

-         Tak!

-         Bardzo go lubię, okej. – przyznałam.

-         Powinniście zacząć ze sobą chodzić. – Sammie ułożyła się wygodnie na moim łóżku.

-         Za tym idzie za dużo presji.

-         Kogo to obchodzi? – szturchnęła mnie stopą.

-         Mnie, Sammie! Paparazzi, media, jego fani! To za dużo. Właśnie przeszłam trudny czas, nie potrzebuję teraz super bałaganu! Lubię relacje między mną, a Justinem, która jest teraz.

-         Okej, rozumiem, ale i tak możecie ze sobą być, nie pokazują tego.

-         Sammie, dopiero skończyłam jeden związek. Myślę, że to nie jest teraz dobry pomysł. Plus, nie ma szans, żeby nikt się o tym nie dowiedział. Justin jest stalkowany przez media! – założyłam włosy za ucho.

-         Zapomnij o przeszłości. Już w niej nie żyjesz, rusz się. I przestań się o to martwić. Tu chodzi o ciebie i niego!

-         Po prostu nie jestem gotowa na związek!

-         Myślę, że już w nim jesteś. – mruknęła.

Wywróciłam oczami.

-         Okej, mam ostatnie pytanie.

-         Jakie?

-         Chcesz zobaczyć go z kimś innym? – Sammie wstała i podeszła do drzwi. – Pieprzyć głupie gadanie. Jeśli chcesz z nim być, to bądź, zanim ktoś inny zabierze twoje szczęście. Dobranoc. – wyszła.

Nawet nie miałam możliwości niczego powiedzieć.

Punkt dla niej, bo nie chciałam widzieć Justina z kimś innym. Nienawidziłam myśli, że Justin mógłby skupić się na innej dziewczynie tak, jak na mnie teraz. Będzie mi to chodziło po głowie całą noc. Myślę, że się…

przywiązałam.